De grote verschillen in lichaamsbouw tussen de verschillende hondenrassen gaat gepaard met verschillende voedingsbehoeften. Dit geldt in het bijzonder voor pups van grote en reuze rassen waar een verkeerde voeding een enorme impact kan hebben op de gezondheid van je hond. In dit blog geven we tips en advies omtrent puppyvoeding en het voedingsregime zodat je pup de beste start krijgt.
De juiste voeding is essentieel voor een gezonde groei en ontwikkeling van je puppy en draagt bij aan een lang en gezond leven. De juiste voeding is nodig om
Optimale groeisnelheid kunnen we omschrijven als een geleidelijke groei, met andere woorden een groeisnelheid die toelaat dat je pup ontwikkelt tot een volwassen hond zonder een teveel aan gewicht of massa op te bouwen tijdens deze groeifase. Maximale groeisnelheid betekent dat je pup zo snel mogelijk groeit. Dit brengt een sterk verhoogd risico op obesitas en ontwikkelingsproblemen met zich mee en is vaak het gevolg van een te energierijke voeding of een verkeerd voerregime (overvoeren). Hoewel de genen bepalen hoe groot je pup uiteindelijk wordt, zal de voeding een grote impact hebben op snelheid waarmee je pup deze grootte bereikt en hier heb jij als eigenaar controle over.
Hiervoor kan je het best gebruik maken van de Body Condition Score (BCS). Dit kan je vergelijken met het BMI (Body Mass Index) bij mensen. Het is een scoringssysteem van 1 tot 9 waarbij 1 extreem mager is en 9 zwaar obees. De score wordt bepaald op het zicht en het gevoel.
Je wilt je pup gedurende de hele ontwikkeling liever naar de slanke kant, een score van 4/9 is dus ideaal. Dit betekent dat je de ribben niet alleen kan voelen, maar ook kan zien en dat je pup een duidelijke taille heeft. De bovenstaande afbeelding kan je helpen de BCS van je pup te bepalen. Twijfel je? Ga dan even langs bij de dierenarts. Bovendien kan je dierenarts ook een groeicurve opstellen om de groei van jouw pup beter te monitoren.
Wanneer je pup is uitgegroeid is sterk afhankelijk van het ras. Voor dwergrassen zal dit rond de leeftijd van 8-10 maanden zijn, voor middelgrote rassen ongeveer een jaar en voor grote en reuzenrassen kan dit 18-24 maanden bedragen. Dit is belangrijk om te weten wanneer je moet overschakelen naar een adult voeding. Het omschakelen naar een adult voeding doe je geleidelijk aan over een periode van 7 tot 10 dagen, trager indien nodig.
Een voorbeeldschema kan zijn:
Het voeren van een puppyvoeding aan volwassen honden kan erge gevolgen met zich meebrengen zoals gewrichtsproblemen, obesitas, nieraandoeningen en alvleesklierproblemen. Voor de grote en reuzenrassen is aan te raden een juniorvoeding te geven als tussenfase tussen de puppyvoeding en de adult voeding. Hierover later meer.
Er zijn twee verschillende manieren van voeren, namelijk ‘ad libitum’, wat betekent dat er altijd eten ter beschikking staat, of het voeren in vaste porties op vaste tijdstippen. Dit laatste heeft natuurlijk sterk de voorkeur. Pups tussen 8 en 12 weken geef je best 4 maaltijden, vervolgens ga je over naar 3 maaltijden en uiteindelijk naar 2 maaltijden per dag.
Indien je hond de voeding niet binnen de 30 minuten op eet, dan neem je het voer best weg. Op deze manier blijft je pup geïnteresseerd in de voeding. Het ad libitum voeren zorgt in vele gevallen voor problemen zoals overeten of juist geen interesse meer tonen in de voeding omdat het toch altijd ter beschikking is.
Het is niet zozeer welke snacks, maar wel de hoeveelheid: beperk snacks tot 10% van de dagdagelijkse energievoorziening. Dit is belangrijk omdat snacks niet gebalanceerd zijn. Met andere woorden: ze bevatten niet de juiste verhoudingen aan nutriënten en maken dus geen deel uit van een evenwichtig dieet. Geef de voorkeur aan gezonde snacks met een beperkt caloriegehalte zoals groenten en fruit of Specific Healthy Treats Mini CT-HM.
Voor tafelresten en andere ongebalanceerde voedingen geldt precies hetzelfde. Je kan dit vergelijken met het eten van junkfood voor mensen. Het regelmatig voeren ervan vergroot de kans op het ontwikkelen van tekorten. Bovendien vinden honden extra lekker en loop je de kans dat je hond later zijn lip gaat optrekken voor de brokken.
Een juist calcium- , eiwit-, en energiegehalte is de sleutel tot een goede ontwikkeling van je pup. Pups hebben hogere behoeften dan volwassen honden, maar ook een overschot aan bepaalde voedingsstoffen kan voor problemen zorgen. De energiebehoefte zal niet alleen verschillen tussen verschillende rassen, maar ook tussen verschillende puppy’s. Sommige pups zijn nu eenmaal veel actiever dan anderen en hebben dus meer voeding nodig. Ook neemt de energiebehoefte af naarmate de pup ouder wordt. De helft van de energie die je pup opneemt gaat sowieso naar groei. Te veel energie betekent dus een te snelle groei. De energiedensiteit van een puppyvoeding dient zich tussen 3200 tot 4100 kcal/kg voeding te bevinden.
Naast het energiegehalte beïnvloedt ook het calciumgehalte de groei en ontwikkeling. Calcium is essentieel voor het ontwikkelen van sterke botten maar een overvloed kan eveneens zeer schadelijk zijn. Integendeel tot volwassen honden kunnen pups de calciumopname niet reguleren. De darmen nemen ongeveer 70% van de totale hoeveelheid calcium op. Zowel een tekort als een teveel aan calcium kan aanleiding geven tot orthopedische problemen, met name bij grote hondenrassen. Afhankelijk van het ras bevindt de richtlijn voor het calciumgehalte in de voeding zich tussen 0.7% en 1.5%, waarbij grotere rassen meer calcium nodig hebben dan kleinere rassen.
Maar niet alleen de absolute hoeveelheid calcium speelt een rol, ook de verhouding tussen calcium en fosfor is bepalend voor de ontwikkeling voor je pup. Voor kleine tot medium rassen raadt men een verhouding aan tussen 1:1 en 2:1, terwijl bij grote en reuzenrassen deze ratio een stuk nauwer is, namelijk tussen 1.2:1 en 1.5:1. Wanneer er een absoluut (te laag gehalte aan calcium) of een relatief (verkeerde calcium:fosfor verhouding) calciumtekort is in de voeding dan kan je pup het ‘all meat’ syndroom ontwikkelen. Vlees is arm aan calcium en rijk aan fosfor en dus zullen honden die hoofdzakelijk vlees te eten krijgen dit syndroom kunnen ontwikkelen. Het lichaam gaat dan het calciumtekort aanvullen door calcium te mobiliseren uit de beenderen. Dit kan leiden tot mankheid, een abnormale stand of zelfs botbreuken.
Puppy’s hebben een hogere eiwitbehoefte in vergelijking met volwassen honden. Terwijl bij adult hondenvoer het eiwitgehalte (op droge stof basis) gemiddeld rond 18% dient te bedragen, dient dit bij pups tussen 22-32% te bedragen. Het is belangrijk dat de eiwitten in de voeding van hoge kwaliteit en goed verteerbaar zijn. De eiwitbehoefte van pups is het grootst direct na het spenen en neemt geleidelijk aan af.
Vet is niet alleen belangrijk als energiebron, maar ook om je opgroeiende pup te voorzien van essentiële vetzuren en vetoplosbare vitaminen. Essentiële vetzuren (Omega-3 & Omega-6 vetzuren), en met name DHA, zijn belangrijk voor de ontwikkeling van de hersenen, de ogen en het bevorderen van het leervermogen van je pup. Een te hoog gehalte aan vet zal de energiedensiteit van het voer enorm doen toenemen waardoor een te snelle groei en obesitas in de hand gewerkt worden. Een vetgehalte rond 15% op droge stof basis is ideaal, liefst verrijkt met DHA.
Naast een bron van energie zijn koolhydraten een belangrijk bron van vezels. Vezels zijn zeer belangrijk voor de darmgezondheid en fungeren als prebiotica: het is de voeding voor de goede darmbacteriën.
Een ‘verkeerde voeding’ is een heel breed begrip, maar na het lezen van dit blog wordt het voor iedereen duidelijk dat calcium, eiwit en energie centraal staan in de ontwikkeling van je pup. Bij grote rassen zal de invloed van deze 3 met name duidelijk worden in de groeisnelheid en het ontwikkelen van het bewegingsstelsel. Botten die te snel groeien zijn minder dens en dus minder sterk. Deze zwakke beenderen zullen door de snelle groei overbelast worden, want een pup die snel groeit weegt natuurlijk ook veel meer. Dit zorgt ervoor dat je hond meer kans maakt op het ontwikkelen van orthopedische problemen zoals
Bij kleine rassen vormt obesitas eerder een probleem. Obesitas op zich zorgt natuurlijk ook voor een overbelasting van de het bewegingsstelsel en voor nog zoveel andere problemen.
Naast al de bovenstaande nutriënten spelen ook vitamine D, vitamine A, koper, zink, mangaan en nog vele andere nutriënten een heel belangrijke rol in de ontwikkeling van je pup.
Hoewel het verleidelijk kan zijn om zelf een voeding voor je hond te bereiden, is het belangrijk om te beseffen dat het voeden van je pup met een uitgebalanceerd dieet meer is dan het bereiden van huisgemaakte maaltijden. Het zelf bereiden van voeding kan riskant zijn, omdat je mogelijk niet alle voedingsstoffen en vitamines kunt bieden die hij/zij nodig heeft om te groeien en zich te optimaal ontwikkelen. Het is daarom aan te raden om, als je zelf puppyvoeding wilt bereiden, dit te doen onder begeleiding van voedingsdeskundige die gespecialiseerd is in het opstellen van uitgebalanceerde maaltijdplannen voor honden.
Meer voor de hand liggend is het voeren van een commerciële puppyvoeding. Commerciële puppyvoedingen zijn speciaal geformuleerd om te voldoen aan de voedingsbehoeften van een opgroeiende pup en bevatten alle essentiële voedingsstoffen in de juiste verhoudingen. Als je kiest voor een kwalitatief hoogwaardige commerciële puppyvoeding (Sanimed Puppy en Trovet Puppy CPF) is het onwaarschijnlijk dat je pup tekorten aan voedingsstoffen zal ontwikkelen.
Om nog meer in te spelen op de behoeften van rassen van verschillende grootte hebben bepaalde merken zoals Specific en Royal Canin een aparte puppyvoeding voor kleine, medium en grote rassen waarbij ook rekening gehouden wordt met de grootte van de brok.
Puppy’s hebben niet zelden last van maagdarmproblemen zoals diarree of braken. In dat geval kan het verstandig zijn tijdelijk een aangepaste voeding zoals Royal Canin Gastrointestinal Puppy te geven tot de klachten voor een langere tijd onder controle zijn. De aanwezigheid van een voedselsallergie of voedselovergevoeligheid kan een grote uitdaging vormen. Puppy’s hebben een hoge eiwitbehoefte, en eiwit is net het nutriënt dat het vaakst voor allergieklachten zorgen. Maar gelukkig is ook hiervoor tegenwoordig een dieetvoeding voor beschikbaar: Royal Canin Hypoallergenic Puppy.
De ‘junior’ levensfase kan gezien worden als een tussenfase tussen puppy en adult. In deze fase hebben honden nog steeds hogere energie-, eiwit- en calciumbehoefte, maar minder hoog dan in de puppyfase. Een juniorvoeding speelt hierop in en is voornamelijk belangrijk bij medium tot grote honden, omdat ze een langere groeiperiode hebben dan kleinere rassen. Door het voeren van een aangepaste voeding in deze levensfase verminder je de kans op het ontstaan van bot-en gewrichtsproblemen en blijft je hond gemakkelijker op het ideale gewicht. Sanimed Junior kan gegeven worden aan honden van eender welke grootte zolang de richtlijnen met betrekking tot de leeftijd opgevolgd worden:
Wees je ervan bewust dat een voeding voor volwassen honden nooit kan voldoen aan behoeften van puppy’s. Probeer het dieet altijd zoveel mogelijk toe te spitsen op de individuele kenmerken (rasverschillen), de levensfase en de gezondheidstoestand van je hond.
De informatie op deze website is uitsluitend bedoeld voor algemene informatieve doeleinden en mag niet worden opgevat als medisch advies of als vervanging van advies van een dierenarts.
Wij zijn wettelijk beperkt in het geven van gezondheidsclaims of medische indicaties over het gebruik van voedingssupplementen. Voor persoonlijk advies over het gebruik van onze producten, afgestemd op jouw specifieke situatie en behoeften, nodigen wij je uit om contact met ons op te nemen. Onze deskundigen staan klaar om je te helpen met vragen.
