Keratoconjunctivitis Sicca KCS betekent letterlijk een ontsteking van het hoornvlies (keratitis) en het bindvlies (conjunctivitis) ten gevolge van uitdroging. De uitdroging ontstaat doordat er te weinig traanvocht geproduceerd wordt door de traanklieren of doordat de kwaliteit van de traanfilm onvoldoende is.
Het komt vaak voor bij honden van middelbare tot oudere leeftijd, maar veel minder vaak bij katten. De aandoening is goed te behandelen maar vraagt de nodige aandacht, en dat levenslang.
Tranen zijn niet zomaar water. De traanfilm is opgebouwd uit drie lagen met elk een eigen functie, geproduceerd door verschillende kliertjes. De drie lagen, van binnen naar buiten, zijn:
De meest voorkomende vorm van KCS is deze waarbij er onvoldoende productie is van de waterige fractie van de traanfilm. In dit geval worden de traanklieren in de oogkas en het 3de ooglid aangetast. Mogelijke oorzaken zijn:
Onvoldoende kwaliteit van de traanfilm wordt meestal veroorzaakt door chronische ontsteking van het bindvlies (conjunctivitis), de oogleden (blepharitis) of de klieren van Meibom.
In het beginstadium zal KCS zich voornamelijk uiten in rode, geïrriteerde ogen met overmatige dikke geelgroene uitvloei. Later kunnen er letsels van het hoornvlies ontstaan die kunnen ontwikkelen tot zweren (ulcers). Letsels van het hoornvlies zijn erg pijnlijk, dit uit zich in het dichtknijpen van de oogleden. In een later stadium ontstaat er littekenweefsel op het hoornvlies wat herkend kan worden aan zwart verkleuring (pigmentatie). Door de zwartverkleuring zal het zicht aanzienlijk slechter worden.
Het aantonen van een verminderde traanproductie kan op een heel simpele manier, namelijk de Schirmer Tear Test (STT). Bij deze test gebruikt men een daarvoor ontwikkeld strookje papier dat men gedurende 1 minuut lang achter het onderste ooglid haakt waarna men de oogleden dichthoudt. Des te verder het strookje nat wordt, das te vochtiger de ogen zijn. Het resultaat kan als volgt geïnterpreteerd worden:
Het aantonen van een afwijking in de kwaliteit van de traanfilm is veel moeilijker omdat de STT hierbij normaal is. Een chronische ontsteking van de oogleden kan een hint zijn. De dierenarts zal eveneens een fluoresceïne test doen om beschadigingen van het hoornvlies (ten gevolge van KCS) op te sporen. Hierbij wordt er een fluorescerende druppel (Fluorsan) in het oog aangebracht die vervolgens wordt uitgespoeld. Indien er een letsel van het hoornvlies aanwezig is dan zal dit letsel duidelijk geel kleuren wanneer men met een lampje in het oog schijnt.
De behandeling is afhankelijk van de oorzaak en de ernst. Onderliggende oorzaken zoals hierboven besproken dienen uitgesloten te worden. Indien men het vermoeden heeft van een auto-immune KCS dan bestaat de behandeling uit:
Clerapliq oogdruppels gaan nóg een stapje verder in het bevorderen van weefselherstel door de extracellulaire matrix van het hoornvlies na te bootsen. Extracellulaire matrix is de stof die tussen de cellen zit en enorm belangrijke functies heeft zoals het bieden van steun aan cellen en het bevorderen van celgroei en genezing. De druppels verzachten eveneens de pijn en dienen maar 2 tot 3 keer per week te worden toegediend. Kortom, deze druppels zijn de druppels die je in huis wilt hebben voor de behandeling van de meest hardnekkige hoornvliesbeschadigingen.
Na een maand dient de STT herhaald te worden. Indien er een minimale of geen verbetering is opgetreden dan kan de frequentie van de druppels/zalf opgehoogd worden of kan men eventueel omschakelen van Cyclosporine naar Tacrolimus.
In het geval van een neurologische oorzaak maakt men gebruik van Pilocarpine Oogdruppels (UDA). Deze worden vreemd genoeg NIET in het oog gedruppeld maar wel in de mond. Dit stimuleert de zenuwbanen die de traanklieren innerveren. Neurologische oorzaken verdwijnen vaak met de tijd en mogelijks zal de behandeling dus in dit geval niet levenslang zijn. Ook bij deze vorm zijn kunsttranen noodzakelijk.
Natuurlijk is het belangrijk de ogen van je dier regelmatig schoon te maken. Dieren met KCS hebben vaak veel meer ingedroogde/slijmerige inhoud in hun ogen en wanneer dit niet tijdig wordt schoongemaakt kan dit tot herhaalde infecties leiden. Hoe je dit het best doet lees je in het blog ‘Alles wat je moet weten over de ogen van je dier’.
Typische (auto-immune) KCS is niet te genezen. Indien je dier de behandeling goed laat gebeuren en de diagnose tijdig gesteld werd, dan is de prognose zeer goed. Bij laattijdige diagnose kan er reeds veel klierweefsel verloren zijn en kan er veel littekenweefsel aanwezig zijn. In dit geval is het mogelijk dat het zicht van het dier permanent aangetast is en dat er onvoldoende respons is op therapie.
Indien dit laatste het geval is of indien je dier geen behandeling toe laat dan is een operatie een optie. Hierbij wordt de uitgang van de speekselklier naar het oog verplaatst. Elke operatie komt met mogelijke complicaties en dus moet een operatie gezien worden als de laatste optie.
De informatie op deze website is uitsluitend bedoeld voor algemene informatieve doeleinden en mag niet worden opgevat als medisch advies of als vervanging van advies van een dierenarts.
Wij zijn wettelijk beperkt in het geven van gezondheidsclaims of medische indicaties over het gebruik van voedingssupplementen. Voor persoonlijk advies over het gebruik van onze producten, afgestemd op jouw specifieke situatie en behoeften, nodigen wij je uit om contact met ons op te nemen. Onze deskundigen staan klaar om je te helpen met vragen.
